Vier verzamelingen van klanken zoals hij nog nooit gehoord had vloeide uit de schelp. Samen vormden ze een melodie die de visser liet overstromen met een nostalgisch gevoel. Alsof hij dit eerder had gehoord. Terwijl de mysterieuze klanken uitstierven, bleven ze galmen in zijn hoofd.

Hij wist wat hem te wachten stond. Hij moest de geluiden van de vier zeeën vinden en weer terug in de schelp stoppen. Zo zou deze melodie blijven bestaan en kon hij de taak die zijn voorouders al onmeetbare tijd volbrachten voortzetten: het verzamelen van de geluiden door de tijd heen.

Maar waar naartoe? De zeeën, oceanen en rivieren zijn immers ver uitgestrekt op onze planeet. Zuchtend pakte de jonge visser weer de schelp op, in de hoop dat er nogmaals de magische melodie uit de schelp zou vloeien. Helaas. Het enige wat hij hoorde was het geruis van de schelp en de golfjes tegen zijn boot. Maar toen hij de schelp van zijn oor vandaan haalde viel er iets uit de diepste kamer van de schelp...